"Im mniej znamy własną przyrodę, tym chętniej zachwycamy się cudzą"

 

  • Birkut - bielik (Haliaeetus albicilla), to ptak z rodziny jastrzębiowatych, największy ptak drapieżny w Polsce. Długość ciała ok. 85 - 95 cm, rozpiętość skrzydeł 220 - 240 cm, waga do 6 kg. Nie liczny ptak lęgowy w Polsce ok. 600 - 700 par, objęty ochroną gatunkową. Birkut dawniej to nazwa strzał opatrzonych na końcu orlimi piórami. Inne nazwy to "berkut" z tureckiego oraz "łamignat" z języka staropolskiego.

NOWOŚĆ!!! - PRZYRODNICZY NORDIC WALKING

 

Jeziory Wysokie i pałac w Brodach

 

Ośrodek Edukacji Przyrodniczo-Leśnej stanowi samodzielnie funkcjonujące, oddalone o 16 km od siedziby nadleśnictwa w Lubsku, „gospodarstwo” na ok. 3ha. Ośrodek posiada własny program edukacyjny, realizowany w oparciu o bogatą infrastrukturę.

W stylowej leśniczówce z 1926 roku znajduje się: pięć sal wystawowych: hodowli lasu, ochrony lasu, ochrony przyrody, użytkowania lasu i kulturotwórczej roli lasu. Sale stanowią swoiste forum dyskusyjne na temat związków człowieka ze środowiskiem przyrodniczym, ze szczególnym uwzględnieniem ekosystemu lasu, zasad prowadzonej przez leśników gospodarki leśnej oraz idei zrównoważonego rozwoju. Można tu podziwiać m.in. kolekcję szyszek z różnych stron świata, eksponaty zwierząt (bielik, bóbr, jelonek rogacz), dawne i współczesne narzędzia służące do pracy w lesie i wiele innych, interesujących eksponatów.

Na powierzchni ok. 2 ha został zbudowany od podstaw ogród dendrologiczny, którego głównym założeniem jest zgromadzenie jak największej liczby różnych gatunków sosen. Są tu również prezentowane ciekawe gatunki drzew i krzewów z różnych stron świata np. mamutowiec olbrzymi, cedry, tulipanowiec, kasztan jadalny.

Atrakcja turystyczną regionu jest murowana wieża przeciwpożarowo-widokowa o wysokości 41m, zbudowana na wzór latarni morskiej. Cieszy się dużą popularnością i stała się rozpoznawalnym w kraju symbolem LKP „Bory Lubuskie”. Z tarasu widokowego wieży można podziwiać dach lasu (lesistość okolicy - ok. 70 %), niebieskie oczka stawów hodowlanych, Jezioro Brodzkie, malowniczo położone miejscowości po stronie polskiej i niemieckiej.

 Bezpośrednio przy ośrodku utworzono leśną ścieżkę dydaktyczną „Na wąwozach”, która funkcjonuje w trzech wersjach, różniących się długością i stopniem trudności.. Wersja najkrótsza - spacerowa przeznaczona jest przede wszystkim dla najmłodszych. Drugą wersję (ok. 1500 m) stanowi ścieżka uniwersalna z kolorowymi tablicami edukacyjnym (również w języku niemieckim), która posiada wyjątkowe walory krajobrazowe. Trzecią wersję stanowi tzw. ścieżka specjalistyczna, którą przemierza się tylko z przewodnikiem, przeznaczona dla osób zaawansowanych w edukacji przyrodniczej. Każda wersja ścieżki zaczyna się i kończy przy ośrodku.

Na terenie ośrodka znajduje się drewniana wiata z paleniskiem, gdzie można przeprowadzić zajęcia na wolnym powietrzu, lub przygotować tradycyjne, pieczone kiełbaski.. Może tu jednocześnie przebywać ok. 50 – 60 osób.

 Pałac Brody stanowi zasadniczy element przestrzenny byłego miasteczka. W miejscu wcześniejszego założenia pałacowo-parkowego powstałego dla Promnitzów w latach 1670-1674 według projektu architekta Francka, powstała wielka rezydencja hrabiego Henryka Brühla. Zakupił on w 1740 roku majątek brodzki o powierzchni 2 000 ha od rodziny Watzdorfów za sumę 160 000 srebrnych talarów saskich. Jan Krzysztof Knoffel, w latach 1741-1753 stworzył założenie rezydencjonalne zgodnie z zasadami epoki baroku, związane z najbliższym otoczeniem i krajobrazem naturalnym.
    Zespół usytuowano na zamknięciu jednej z dwóch osi układu urbanisycznego, oddzielając go od miasta półkolistym ogrodzeniem z bramą flankowaną filarami, na których ustawiono rzeźby Bellony i Caritas. Dominantę stanowi pałac poprzedzony prostokątnym dziedzińcem honorowym flankowanym oficynami. Całość reprezentuje barok o prowiniencji francuskiej. Część rezydencjonalną od gospodarczej oddziela droga prowadząca do parku formowanego w stylu angielskim i francuskim. Tak ukształtowany zespół ucierpiał w okresie wojny siedmioletniej (1756-1763), kiedy to na rozkaz króla pruskiego Fryderyka II, szczerze nienawidzącego hrabiego Brühla, spalono pałac i zdewastowano ogród. Dobra w niedługim czasie przeszły na własność Prus i dopiero w pierwszej połowie XIX wieku odzyskał je wnuk ministra Fryderyk August Brühl.
    W posiadaniu rodu rezydencja pozostała do końca II wojny światowej. Zespół wywodzący się z saskiego baroku prezentuje wysoki poziom artystyczny i należy do nielicznych zachowanych układów barokowych naszego województwa.
We wrześniu 1758 roku pałac z budowlami towarzyszącymi został, z rozkazu króla Prus - Fryderyka II spalony; odbudowany przez spadkobierców Heinricha von Brühla, uległ dewastacji po II wojnie światowej. W roku 1790 ówczesny pan na Brodach i Forście, wieloletni starosta Warszawy, generał artylerii koronnej Alojzy Fryderyk von Brühl, odznaczony przez króla polskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego orderem "Orła Białego” wyreżyserował w parku w Brodach plenerową sztukę Szekspira pt. "Sen nocy letniej”. Wydarzenie odbiło się echem w Europie. Bajkowych scen dostarczył oczywiście brodzki park. Barokowy układ urbanistyczny z XVIII wieku składa się z pałacu, oficyny, kościoła, Bramy Zasieckiej i kilkunastu domów i zachował się do dziś. Wart uwagi jest także przypałacowy park pełen niezwykle rzadkich okazów drzew i krzewów rosnących nad jeziorem.
    Za pałacem, wokół jeziora, rozciąga się park. Niezwykle rzadkie okazy drzew i krzewów rosnące wzdłuż jeziora czynią to miejsce szczególnie godne poznania.

Zapewniamy dojazd autokarem lub minibusem w zależności od liczby uczestników, ognisko oraz fachowe przewodnictwo. Do dyspozycji uczestników pomoce dydaktyczne: lunety, lornetki, kompasy, lupy...

 

Wszelkie informacje o warunkach uczestnictwa oraz zgłoszenia prosimy kierować pod numer
tel.: 502 609 324.

Zobacz galerię.

 

Powrót

Edukacja przyrodnicza

 

 

 

Zdjęcia & Tekst © Jan Ryszawy